A produción de Krauskopf ademais de beber do Romanticismo, tamén ten influencias do Suprematismo ruso, liderado por Malevich, e da pintura de campos de cor promovida pola Escola de Nova York, que anticiparía estilos como os de Mark Rothko e Barnett Newmann, aos que o artista xermano sempre investigou. Ao longo da súa traxectoria, Krauskopf uniu tradición e contemporaneidade mediante unha linguaxe abstracta co que configura vistas de diversos formatos, nas cales inclúe outras paisaxes que o espectador descubrirá se observa detidamente.