12Miradas. Snapshots de Chantada

Do 6 de maio ao 31 de xullo de 2022

Artistas: Irene Kopelman, Andrea Dávila Rubio, Berio Molina, Carla Souto y Marina González Guerreiro.

Snapshots de Chantada, exposición colectiva que recolle os resultados do obradoiro realizado dentro do programa 12Miradas coa artista Irene Kopelman e en colaboración co MUV FMJJ (Museo Virtual Fundación María José Jove). Con esta mostra, Vilaseco comeza a programación no seu novo espazo na finca Os Casares, nunha aldea de Chantada, á vez que consolida o seu programa de acción cultural 12Miradas comisariado por Carlos Quintáns, e que se atopa na súa sexta edición. Desde 2015, este programa promove unha serie de experiencias que favorecen o intercambio de ideas. Ideas en forma de charlas, obradoiros, bolsas de investigación, etc.

Os/ as artistas Andrea Dávila Rubio (Boiro, 1995), Carla Souto (A Coruña, 1994), Berio Molina (A Fonsagrada, 1979) e Marina González Guerreiro (A Guarda, 1992) guiados/as por Irene  Kopelman (1974) estiveron a traballar sobre o debuxo como forma de coñecer e establecer contacto coa zona da Ribeira Sacra. Xuntos/as percorreron varios carreiros analizando o entorno,, interesándose non só polas implicacións paisaxísticas senón por aquelas outras derivadas da construción social do territorio.

Cada un dos/das participantes respondeu a consígnaa dunha forma única e particular, logrando capturar diferentes aspectos do lugar. De aí o título, snapshots, capturas.

“Os procesos foron  super interesantes, cada un atopou maneiras de resolver novas, vinculadas ao seu traballo pero á vez, abrindo novas posibilidades dentro das prácticas. De alí xurdiu a idea de dar continuidade aos procesos e ver onde levarían a cada un e logo reencontrarnos en Chantada a compartir os resultados entre nós e abrindo o diálogo á comunidade.” Irene Kopelman

Seis meses despois daquel obradoiro, prodúcese o reencontro e a exposición cos resultados.

Irene Kopelman foi anteriormente convidada polo MUV FMJJ a realizar unha residencia artística en Galicia cun traballo de investigación sobre o carácter  limnológico do río Sil, en relación a aqueles factores que determinan a evolución da súa paisaxe. O estudo previo ao desenvolvemento do proxecto artístico, estrutúrase ao redor de diferentes estancias de observación e de rexistro sobre o terreo, que lle permiten analizar algúns dos compoñentes identitarios da característica paisaxística das ribeiras do río Sil. Coincidindo coa súa primeira estancia foi cando se realizou tamén o obradoiro 12Miradas..

Vueltas y giros, 2022,  son dous dos debuxos xerados na súa segunda viaxe realizado agora na primavera pola zona da Ribeira Sacra.

“Fixen unha viaxe de recoñecemento pola Ribeira Sacra e Chantada. Durante esa viaxe chamáronme a atención as formas que se xeraban desde os miradoiros cara ao río, é dicir como a xeoloxía determinaba diferentes formas dependendo de onde me parase a mirar. As voltas dos ríos en relación ás montañas debuxaban certas xeometrías, que decidín representar nesta segunda viaxe e que vemos en sala”.

Andrea Dávila Rubio, parte do concepto de afecto como ‘impresión’ que Sara Ahmed rescata de David  Hume na súa achega ao xiro afectivo do pensamento feminista máis contemporáneo; A súa obra  S/T, 2022 investiga a relación entre tacto, pegada e afecto.

Unha peza que é un rexistro da (im)presión dunha contorna natural, trasladada a unha escultura de chan que se presenta a modo de superficie de medio relevo formada por pequenos bloques de escaiola  pigmentada de 10 x 10 x 1.5 cm.

S/ T (2022) enmarcaríase así dentro dun interese persoal na actualidade por proxectar unha análise da experiencia corporal no mundo baseada na súa exploración desde o sensual, o afectivo e o táctil.

Berio Molina, presenta  Frautas e  fentos, unha serie de bocetos e un debuxo de 2 x 1 mt feitos con rotulador sobre papel.

“Frautas e fentos” é o proceso para realizar un debuxo a partir da paisaxe sonora de Boán. Xorde dende a observación e a escoita de lugares concretos, especialmente dun bosque de fentos, e expón diferentes momentos do desenvolvemento ata a presentación do debuxo final. 

“O proceso comeza a finais de outubro de 2021 cando realizamos a residencia con Irene Kopelman, no outono. Facía un pouco de vento e tanto nos momentos nos que o aire se movía a moita velocidade coma cando só se desliza polas superficies, modulaba as formas ao seu antollo, sobre todo as sonoras. Rozábase entres as follas, dobraba as herbas, colábase polos ocos… coma se toda a paisaxe fose unha frauta.”

Carla Souto, presenta El suelo parecía sólido, 2022, unha instalación formada por 12 esculturas vestibles feitas en metal e restos arqueolóxicos contemporáneos que cultiva formas sobre a necesidade de continuidade no tempo e recordo do ser humano, de como abrazar unha emoción e dunha intención de permanencia a través do material.

As principais pezas desta instalación son as que conforman a serie de esculturas vestibles. Son xoias únicas feitas en bronce con formas naturais que, grazas ás características do material e outros axentes, oxidáronse para deixar rexistro do paso do tempo, destacando así o contraste entre forma e material. Acompañando á narrativa destas pezas atópanse fragmentos pertencentes á construción de edificios, xunto a outros pedazos do corpo humano feitos en escaiola, materiais naturais e fotografías de dous instantes en paisaxes da zona, impresas en papel.

Marina González Guerreiro, presenta Detalle del río Asma, 2022, varias composicións de azulexo esmaltado resultado do obradoiro realizado con Irene Kopelman. Cada peza, cada azulexo, forma parte dun quebracabezas que se move e crece. Cada fragmento é unha peza móbil que se fixa xunto a outras nun determinado momento.

“Destacaría a importancia da observación no proceso e o debuxo como testemuña dese “deterse”. Aqueles días na Ribeira Sacra axudáronme a recuperar unha concentración moi específica que se dá cando un debuxa do natural. Mirar para cartografar un determinado momento, quizais para tratar de comprendelo. Ao debuxar un arroio en movemento, póusase sobre él unha mirada subxectiva que trata de comprender as correntes sen varas de medir”.

Nestes debuxos aparecen repetidamente árbores cargadas de froita. A terra húmida xera tal exceso, nace tanta froita, que a miúdo cae ao chan e púdrese. Como cando se lle tira arroz aos noivos ao casar: hai abundancia, celebración, alegría e esperanza.

12 Miradas. Snapshots de Chantada

6 maio – 31 xullo 2022
Artistas: Irene  Kopelman, Andrea Dávila Rubio,  Berio Molina, Carla Souto e Mariña González Guerreiro.
Lugar: Espazo Vilaseco. San Cristovo de  Mouricios, 2. 27510 Chantada Lugo
42º 37’ 59.5”  N  7º 50’ 31.4”  W
Horario: xuño e xullo: venres e sábado de 12 a 14 h e de 18 a 21 horas
Fóra de horario, baixo cita previa en info@vilaseco.com / 981 216 252 / 627 484804.